දවස දෙක හිමිහිට දොඩමලු වුන
එලිවෙන ජාමෙටම දිග ඇදුන
හරි අමුතු කතාවක්
හිත හීනියට රිද්දන...
මුලදීම තිබුන ලෙන්ගතුකම
දවසට දෙකට හේදිලා
ගිය ඉක්මන..
දින සති හැල්මේ ගෙවුනද
තාමත් එදා ටික ටික ඇදුන
සුපුරුදුම ලෙන්ගතුකම
කැටිවෙලා හද පුරාම...
කමක් නෑ හිතේ හැටි ඒක
නොලැබෙනා වුනත් හිතට
තාම ඒ හිතුවිල්ලේම
දෙහදක් ගලපන්නට නම්
පිනක් නම් නෑ වගෙ
මගහැර ඉන්න ඔබ දෙස
උපේක්ෂා පිරි නෙතින්
ඔබේ ලෝකය විදිනු හැර
මගේ හුදකලාව මා
තනිව විදින්නම්...
No comments:
Post a Comment